Misjonera styczeń 2024

Nowy rok rozpoczęliśmy zgodnie z planami, czyli 2 stycznia wyjechaliśmy do Tanzanii aby skoordynować odwiert studni w dwóch wioskach. W tym miejscu z całego serca dziękuję Wam za pomoc w uzbieraniu brakującej kwoty w wysokości 4500,00 zł. To naprawdę był wyczyn, bo czasu było bardzo mało, a ostatnia wpłata zamykająca zbiórkę wpłynęła 31.12.2023 w godzinach wieczornych. To było niesamowite zakończenie roku i aż trudno było mi uwierzyć, że to się dzieje 🙂 Dziękuję, że w sytuacjach podbramkowych mogę na Was liczyć – to była naprawdę dobra robota 🙂 Takie chwile są bardzo budujące. Raz jeszcze dziękuję !!!!

Dzisiejszy e-mail będzie długi, bo dużo się działo i jeśli nie wystarczy Wam czasu i siły to chociaż obejrzyjcie filmiki pod linkami, bo one opowiadają większość historii 🙂

Ale przejdźmy do naszego wyjazdu. Późnym wieczorem 2 stycznia nasza grupa wylądowała na Zanzibarze. Tym razem byliśmy w 4-ro osobowym skaldzie: Ja, Yusuph Kiduta (koordynator projektów w Tanzanii), Robert Kawałko (Prezes Polskiego Stowarzyszenia Fundraisingu i fundraiser) i Dominik Kawałko (świeżo upieczony wolontariusz z Krakowa ). Do naszej grupy dołączył Ignac – nasz niezawodny i naprawdę oddany kierowca, który towarzyszył nam podczas całego pobytu.

Bladym świtem udaliśmy się promem na ląd i wyruszyliśmy do Engusero, gdzie miała powstać pierwsza z zaplanowanych studni.
Po drodze do Engusero zakupiliśmy pompy i rury do odwiertu.

Jeszcze w Dar es Salaam odwiedziliśmy rodzinę, która od kilku lat wspieramy, a następnie z Morogoro zabraliśmy dziewczynkę o imieniu Lusi, która była podopieczną sierocińca we Bukanga, a od 8 stycznia rozpoczęła naukę w Rosmini Primary school.

Na zdjęciu rodzina, którą się opiekujemy, a dwójka dzieci z tej rodziny niedawno rozpoczęło naukę w Marangu Secondary School (prywatna szkoła z internatem), w ramach stypendium dla najzdolniejszych uczniów.

Późnym wieczorem dotarliśmy do polskiej placówki misyjnej w OLTOTOI, aby następnego dnia rano rozpocząć odwiert w Engusero.

Na zdjęciu placówka misyjna w Oltotoi, gdzie polscy księża pełnią swą posługę i pomagają nam realizować projekt odwiertu studni w Engusero. Na zdjęciu obok mnie ks. Kazimierz i nasza podróżniczka Lusi, która zabraliśmy z Morogoro.

Nie ma jednak nic bardziej mylnego jak planowanie czasu w Tanzanii i tym razem w 100% się to potwierdziło. Nie pierwszy raz i pewnie nie ostatni busz nas zaskoczył. Tu niczego nie można być pewnym. Wydawało nam się, że zdążyliśmy zaplanować nasze działania w bezpiecznym dla odwiertu okresie pogodowym, ale niestety rzeczywistość zweryfikowała nasze plany i uniemożliwiła ich realizację. Pierwszy raz od wielu lat pora deszczowa zaczęła się wcześniej, a deszcze były bardziej intensywne jak zwykle.
Rzęsiste opady w nocy podmyły drogę i uniemożliwiły przedostanie się do zaplanowanego miejsca odwiertu Nie poddaliśmy się pierwszego dnia. Postanowiliśmy zawalczyć i naprawić drogę. Od celu dzieliło nas zaledwie kilka kilometrów.

Po dwóch dniach walki z błotem musieliśmy się poddać. Ryzyko utknięcia sprzętu wiertniczego w buszu było zbyt duże (taki samochód wazy 32 tony).

https://youtu.be/Jowul2OgCco

Kolejny odwiert zaplanowany był w wiosce Kitulwe i tutaj sytuacja wyglądała zdecydowanie lepiej. W pierwszy dzień wywierciliśmy 90 m, w kolejny praktycznie zakończyliśmy odwiert na głębokości 200 metrów.

https://www.youtube.com/watch?v=0d9uUGGFYoo

Wybudowana została również konstrukcja pod zbiorniki z wodą, Wszystko jest gotowe, ale czekamy na przyłącze od dostawcy energii. Niestety to cały proces i jeszcze musimy poczekać kilka dni. Jak już będziemy mieć prąd, pozostanie włożenie pompy do odwiertu i podłączenie rurami zbiorników na wodę.

Poniżej materiał pokazujący konstrukcję pod zbiorniki z wodą, przygotowany na podstawie zdjęć jakie otrzymałam z Kitulwe (niestety zdjęcia bardzo słabej jakości)

https://youtube.com/shorts/l82IWiCpSdY

Co więcej ?

Teraz postaram się nieco streścić wszystkie informacje:)

1. Odwiedziliśmy naszą szkołę w Kwamneke, omówiliśmy bieżące potrzeby i wytyczyliśmy kierunek działania.

2. Zorganizowaliśmy spotkanie z rodzicami uczniów, którzy ukończyli szkołę podstawową, celem ustalenie dalszej ścieżki edukacji.
Spośród 24 uczniów
1 uczeń nie przystąpił do egzaminów państwowych,
1 uczeń powtarza siódmą klasę,
7 -ka najlepszych rozpoczęła naukę w prywatnej szkole z internatem,
8 uczniów rozpoczęło naukę w państwowej szkole średniej w okolicach miejsca zamieszkania.
7 uczniów nie kontynuuje nauki

Czyli 62,5% uczniów kontynuuje edukację, co na realia tanzańskie jest całkiem dobrym wynikiem, zwłaszcza że przed 2016 r dzieci zamieszkujące „nasz” busz nie miały żadnej szansy na pójście do jakiejkolwiek szkoły. To pierwszy rocznik, który cokolwiek osiagnął. Ich rodzice w większości przypadków nigdy nie chodzili do szkoły.

3. Zakupiliśmy wyprawki dla uczniów
– z Rosmini Primary School (24 dzieci),
– dla uczniów którzy rozpoczęli naukę w dziennej szkole średniej (wyprawki + żywność na 6 miesięcy do szkoły) oraz
– wyprawki dla 8 uczniów, którzy rozpoczęli naukę w prywatniej szkole z internatem – Marangu Secendary School .Tu oprócz zeszytów, plecaków, mundurków, butów doszły materace i obowiązkowe walizki 🙂

W przypadku maluchów zakup wyprawek to całkiem niezłe wyzwanie 🙂 Wyobraźcie sobie 25 maluchów, którym trzeba zakupić buty oraz odzież i wszystko przymierzyć – heheh czad!!! Dodam, że tam kupuje się co jest, a nie to co nam się podoba. Asortyment jest ograniczony, a sklepów w zasadzie jest dwa. Link do filmiku poniżej:

https://youtu.be/Xmhi8tv1yhk

Na sam koniec trzeba było zawieźć dzieciaki do tych szkól:) To spora logistyka, ale wszystko zrealizowane.
https://youtu.be/D-NrDl8AViY

4. Zakupiliśmy 1200 kg ryżu i fasoli oraz mleko w proszku dla maluchów w ramach programu „Adopcja serca”.

https://youtu.be/yCYesHDNf48

I w zasadzie to by było tyle na 10 dni pracy 🙂 Było szybko i bardzo męcząco, często pracę kończyliśmy późno w nocy, a zaczynaliśmy jeszcze przed wschodem słońca, ale warto było 😉

Do ostatniej chwili liczyliśmy, że kilka dni wystarczy na wyschnięcie dróg aby wrócić do Engusero i ponownie spróbować zrobić odwiert – niestety pogoda nam na to nie pozwoliła, ale ostatniego dnia naszej misjonery na lotnisku w Arusha spotkaliśmy się jeszcze z naszym misjonarzem ks. Kazimierzem. Co powiedział? Posłuchajcie:)

Ze względu iż zaczyna się okres rozliczeń z fiskusem to nieśmiało się przypomnę, że jest możliwość przekazania 1,5% podatku , który zbieramy wspólnie z Fundacją Dzieci Afryki – dzięki temu możemy zrobić więcej 🙂 Podobnie jak w zeszłym roku z przekazanych darowizn będziemy realizować projekt wodny.

KRS 0000331212 CEL SZCZEGÓŁOWY: CZYSTA WODA – TANZANIA